Διακρατική συνάντηση στην Αθήνα/Ελλάδα, Σεπτέμβριος 2022
Ήταν μια πολύχρωμη ομάδα 17 ατόμων από τη Σόφια, το Βερολίνο, τη Ρώμη και την Αθήνα που συναντήθηκαν. Ήταν εθελοντές, έχουν καταφύγει στην Ευρώπη από το Αφγανιστάν ή τη Συρία ή/και δεν μπορούν να ταξιδέψουν για άλλους λόγους λόγω χαμηλού εισοδήματος.
Το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στην κατανάλωση CO2 από τα διάφορα μέσα μεταφοράς. Για τον σκοπό αυτό, οι Έλληνες συνάδελφοι μοίρασαν μια επισκόπηση με εικόνες από το μετρό, το τραμ, το λεωφορείο, τα υπεραστικά τρένα, το αεροδρόμιο, το λιμάνι πλοίων και τον αυτοκινητόδρομο. Το ερώτημα που τέθηκε ήταν: Τι χρηματοδοτείται από τις εταιρείες, τι από το κράτος; Επηρεάζει αυτό την ποιότητα των υπηρεσιών; Ποιες δυνατότητες υπάρχουν για τη μείωση του CO2;
Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό: Στην Ελλάδα, η παρέμβαση της “τρόικας” το 2015 ιδιωτικοποίησε μεγάλο μέρος των μέχρι πρότινος κρατικών υποδομών. Η γερμανική FRAPORT διαχειρίζεται τα κερδοφόρα αεροδρόμια, το λιμάνι του Πειραιά ανήκει κατά 67% σε κινεζική εταιρεία, η διαχείριση των αυτοκινητοδρόμων και των εθνικών οδών είναι σε ιδιωτικά χέρια. Οι δημόσιες συγκοινωνίες στην Αθήνα, από την άλλη πλευρά, χρηματοδοτούνται από την πόλη. Όσον αφορά την ποιότητα, δεν μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Ωστόσο, ο πολιτικός έλεγχος της μείωσης των εκπομπών CO2 γίνεται πιο δύσκολος όταν ένα κράτος παραχωρεί τον έλεγχο σε ιδιώτες, καθώς η λογική της μεγιστοποίησης του κέρδους είναι πρωταρχική σε αυτούς.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση από τα αυτοκίνητα ήταν αξιοσημείωτη για τους επισκέπτες, όπως και οι μίνι-οάσεις και τα “πάρκα τσέπης” στην Αθήνα για τη βελτίωση του αέρα. Κατέγραψαν τις εντυπώσεις τους σε φωτογραφίες και βίντεο – και έμαθαν να δουλεύουν με padlet με αυτή την ευκαιρία.